Deustuko Unibertsitateko Sorbitos de Sociología blogean argitaratutako "Cuando la pobreza silencia a las niñas: actividad física, deporte y desigualdad" artikuluak azaltzen du pobrezia eta generoa nola elkartzen diren neskek Espainian jarduera fisikorako eta kirolerako duten sarbidea mugatzeko.

Kirolari eta desberdintasunei buruzko ideia nagusiak

1. Kalteberatasun bikoitza: Espainiako haurren %51 baino gehiago bi errenta-kintil baxuenetakoak dira, eta neskek diskriminazio bikoitza jasaten dute: beren egoera ekonomikoagatik eta generoagatik.
2. Oztopo ekonomikoak eta egiturazkoak: Kirol-jardueren kostua, hiri handietatik urrun dauden eremuetan instalazio egokirik ez egotea, doako edo egokitutako programa publikoen eskasia, eta genero-ikuspegiko eta haurtzaroko politikarik ez izatea neska askoren erabateko parte-hartzea eragozten duten oztopoak dira.
3. Eragina garapenean: Jarduera fisikorako eta kirolerako sarbiderik ez izateak ez die soilik eragiten neskatoen osasunari eta garapen pertsonalari, baita jolasteko eta mugitzeko, esploratzeko eta garatzeko espazio seguruak izateko duten eskubidea ere.
4. Politika inklusiboen beharra: Funtsezkoa da irakasleek, entrenatzaileek, begiraleek eta programa-arduradunek nesken testuinguru sozioekonomikoa aintzat hartzea eta proposamenak beren errealitateetara egokitzea, eskaintza estandarizatu batetik harago.

Laburbilduz, artikuluak nabarmentzen du neskato guztiei jarduera fisikorako eta kirolerako berdintasunezko sarbidea bermatzea ez dela soilik osasunari edo garapen pertsonalari lotutako kontua, baizik eta justizia sozialari eta eskubideei buruzkoa. Neska guztientzat posible egitea urgentzia atzeraezina da.